Pojęcie pracy jest znane człowiekowi od bardzo dawna. Jednak pojęcie ochrony pracy, czy też praw pracowniczych jest dużo młodsze. Początki prawa pracy sięgają rewolucji przemysłowej, kiedy zaczęto wprowadzać ograniczenia dotyczą pracy kobiet, dzieci i czasu pracy. Wtedy to również pojawił się ruch kodyfikacyjny i prawo pracy zaczęło przyjmować wersję pisemną. W Polsce Kodeks Pracy powstał w 1974 roku, choć do dzisiaj był już wielokrotnie nowelizowany. Rola prawników w zakresie prawa pracy sprowadza się nie tylko do dbałości o zgodną z prawem umowę o pracę, ale również do zastępstwa procesowego w sporach między pracownikiem a pracodawcą.
Ogólnie prawo pracy obejmuje ogół regulacji w zakresie stosunku pracy konkretnego pracownika i pracodawcy jako stron stosunku pracy oraz regulacji dotyczących organizacji pracodawców i pracowników, układów i sporów zbiorowych, a także partycypacji pracowniczej i dialogu w zbiorowych stosunkach pracy. Zatem prawo pracy określa prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, minimalną wysokość wynagrodzenia, długość należnego urlopu, czy w końcu sposoby rozwiązywania umowy o pracę. Dodatkowo w Kodeksie pracy można znaleźć przepisy o rokowaniach pracowniczych, sporach zbiorowych i działalności związków zawodowych w zakładzie pracy.
Głównym źródłem prawa pracy w Polsce jest Kodeks Pracy, choć artykuł 9 tego kodeksu, jako źródła prawa pracy określa kodeks pracy i akty wydane na jego podstawie, inne ustawy i akty wydane na ich podstawie określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, postanowienia układów zbiorowych pracy, inne porozumienia zbiorowe, regulaminy, statuty określających prawa i obowiązki stron stosunków pracy. Zatem zasady prawa pracy sięgają znacznie dalej, wykraczając ponad normy kodeksu.
Koniunktura gospodarcza i chęć zysku sprawiają, że zarówno jeden, jak i drugi podmiot stosunku pracy czasami działają nieuczciwie. Aby nie dać się wykorzystać Kodeks Pracy wprowadza kilka bardzo ważnych zasad, o których powinni pamiętać pracownicy i pracodawcy. Wśród głównych zasad można wymienić prawo do podjęcia pracy, swobodę nawiązywania stosunku pracy, prawo do wolności pracy, prawo do poszanowania dóbr osobistych pracownika, zasadę równouprawnienia, zakaz dyskryminacji, prawo do godziwego wynagrodzenia, obowiązek państwa do ochrony uprawnień pracowniczych, w oparciu o automatyzm prawny, prawo do partycypacji w organizacjach zawodowych.
Gdy dochodzi do łamania praw wynikających z Kodeksu Pracy, dany podmiot może zwrócić się do odpowiedniego prawnika. Co raz częściej spory wynikające z prawa pracy rozwiązuję się przy pomocy mediacji. Mediator ma za zadanie stworzyć takie warunki, aby możliwe było uzyskanie w jak najszybszym czasie konsensusu między stronami. Drugą możliwością jest wejście na drogę prawną i skorzystanie z usług prawnika. Spory związane z prawem pracy w Polsce rozstrzygają sądy pracy, w pierwszej instancji tworzone jako wydziały sądów rejonowych.
Wyspecjalizowanie prawa pracy w narzędzia ochrony praw pracowniczych wciąż nie idzie w parze z rzeczywistym ich przestrzeganiem. Prawa te wciąż są w Polsce łamane. Oczywiście spory wynikające z prawa pracy nie tylko dotyczą łamania praw pracowniczych. Poszkodowanym może być również pracodawca. Należy zatem pamiętać, że rola prawników jest bardzo ważna nie tylko w mediacjach, ale przede wszystkim podczas rozwiązywania kwestii spornych przed Polskimi organami sądownictwa. Gdy prawa w pracy zostają łamane nie można się wahać. Im szybciej uzyska się poradę prawną, tym łatwiej będzie można rozwiązać dany problem, aby zawczasu nie dopuścić do otwarcia przewodu sądowego.